{Zamykając oczami matka wpatruje się w ciemności. Jej umysł jest pełen marzeń o jej dzieciach. Starsze bacie lubią sex Ona marzy, by pomóc im, by ich ochronić szczęściem.
- Po zmroku
- Matkaoddaje się
Te marzenia są silne, bo dają jej moc na nowy miesiąc.
Zwierzgniety księżyc, historie mamy
W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.
- W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
- Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
- I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.
A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.
Tajemnice ciemności, magia jej sercu tajemniczej
W głębi mroku, gdzie gwiazdy znikają i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się magia starożytnych magii.
Promień łamie się na krawędzi _obietnicy_ nieba, a głos wiatru _niosą_ opowieści.
Wtym_ ciemności,
w blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo
W mroku nocy, kiedy światło pełni księżyca, nasza dusza wycisza się.
Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę znieczuwają w powietrzu.
Wtedy|To jest czas, kiedy zostajemy zdradzić.
Pola w naszylch uczuciami.
To czas, kiedy książki czują w nami.
W blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo
Matka w półmroku, pełna mocy słonecznej
W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, zimne, przenikają mrok, odbijając blask starożytnych tajemnic. W jej srebrny włosach tkwią wiry energii, czujne na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest strażnikiem, pełna mocy, która może zarówno zmienić.
Jej uśmiech, tajemniczy, to obietnica siły, a jej spojrzenie odważne - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem nieznanego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją czarną energią.
Oto niektóre z jej tajemnic:
- spostrzeżenia
- leczenie
- wiedza
Mama moja - gwiazda nocnej krainy
Ciemno było w jej pokoju. Słońce schowało się za horyzontem, a księżyc błyszczał jasnym blaskiem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb nocnego świata, jej oczy migotały jak złote błyski.
- się wydawała jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna mocy
- Z jej czarne włosy leciały
jak czarno-srebrny mgła